Obowiązek tworzenia Pracowniczych Planów Kapitałowych mają wszyscy pracodawcy, którzy zatrudniają co najmniej jedną osobę podlegającą obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu. Decydującym kryterium, od którego zależy termin, w którym pracodawca powinien zacząć stosować przepisy ustawy o PPK, jest liczba zatrudnionych przez niego osób.
Jak pracodawca ma określić liczbę pracowników w firmie, żeby wiedzieć kiedy ma przystąpić do PPK? Osobami zatrudnionymi są pracownicy, którzy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym. Nie ma znaczenia wymiar etatu, czyli bez znaczenia jest to czy jest pełny czy częściowy.
Zgodnie z ustawą o PPK osoby zatrudnione to:
*pracownicy w rozumieniu Kodeksu Pracy, z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla oraz młodocianych;
*osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia;
*członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych;
*osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy - zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
*członkowie rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji.
Do systemu włączani są automatycznie wszyscy pracownicy, którzy ukończyli 18 lat, a nie ukończyli 55. roku życia. Pracodawca musi więc w ich imieniu zawrzeć umowę o prowadzenie PPK. Pracownicy w wieku od 55 do 70 lat muszą samodzielnie zwrócić się do pracodawcy z wnioskiem o zawarcie w ich imieniu takiej umowy.